Bildiğim ve biraz aslında güç veren bir yandan umut olan bir şey varsa o da hepimizin benzer şeyleri yaşadığı sanırım...
Zor bir hafta geçirdim, geçirdik.. Geçirdik diyorum çünkü insan kendi ile çalışmaya başladığında, farkında olmaya başladığında, kendi içine dönmeye çabaladığında, dışarıda olan, başkalarının yaşadığı zorlukları, acıları da hissediyor.. Birbirimizin yaşadıklarını hissetmemiz için aynı şeyleri yaşamamıza gerek yok.. Hepimiz biriz o yüzden hissediyoruz ister fark edelim ister etmeyelim.. Kolektif dediğimiz bütün insanları kapsayan o büyük yapının bir parçasıyız.. Bu insanları, doğayı her şeyi kapsıyor.
Amerika'da seçim sonuçları istediği gibi olmadı diye üzülen bir insanı hissedebiliyorsun seni çok etkilemeyecek olsa da. 10 Kasım'da 09.05'de saygı duruşunda duran bir insanın hüznü seninki ile birleşiyor daha derin, coşkulu yaşıyorsun. İşyerinde aylarca gece gündüz demeden, bir ürün, bir sistem üretmeye çalışan kişinin yorgunluğu, o son akşam kaldığında yaşadığın yorgunlukla bir oluyor, anlıyorsun, destek oluyorsun. Çok sevdiğin bir insanın yeni başlangıcı, sanki seninmiş gibi bir yandan hüzün verirken bir yandan heyecan katıyor sana da. Bir arkadaşın bitmek bilmeyen bir hafta dediğinde onu hissediyorsun evet ya nasıldı hakikaten diyorsun. Cuma günü sabahı geldiğinde ha gayret az kaldı bitiyor derken çok değerli bir ünlünün ölüm haberini alıyorsun yine duygulanıyorsun..
Etkiliyor etkilemesine de bir şeyler de yapmak gerekiyor bir yandan sadece yaşamak bile olsa bu.. Bazen sadece öyle durup insanların yanında, varlığının iyi gelmesini dilemek, ağlarken sırtını sıvazlamak oluyor.. Bazen koçuna koçluk yapıp onun sana söylediği tavsiyeleri ona hatırlatmak.. Bazense en çok yardıma ihtiyacı olan sen olduğunda durup ağlamak kendi kendine.. Beraber bardak tokuşturup biraz unutmak içip sarhoş olmak...En son olarak da her şeyi bir kenara yazmak OLuyor..
O an nasıl ne şekilde geliyorsa öyle yapmak sadece bilmek ama bunların da geçeceğini bilmek umut etmek.. Uzun da sürse zor da geçse o anın o saatin o haftanın o zorluğun geçeceğini bilmek.. Neler geçmedi ki bu da geçmesin demek iyi geliyor insana...
Sabah hava karanlık güneş de çıkmıyor artık bulut yağmur derken, apartmanların arasından kendini göstermeye çalışan "Ben burdayım merak etme" diyen pespembe bir gün doğumu ile karşı karşıya kalıp güç ve umut almak... Bunu da gelip birkaç kişiyle paylaşmak.. Hayal etmek OLuyor..
Kalplerinizde içinizde birlik ışık aydınlık barış dostluk olsun ki dışarısı da öyle olsun.. O yüzden biraz dalgalandık ama inanıyorum durulacağız..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder